Maatwerk nodig voor aardgasvrij maken van wijken
Geplaatst op 15 maart 2021 door Redactie
Onderzoek bij veertien ‘proeftuinen’ voor aardgasvrije wijken laat zien dat de rijksoverheid een paar structurele knelpunten moet oplossen. Maatwerk is ook nodig om de gebouwde omgeving in het gewenste tempo aardgasvrij te maken.
Interviews
Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) interviewde in de afgelopen maanden betrokkenen bij veertien wijken die zich eerder hadden aangemeld als ‘proeftuin’. Het onderzoek maakt duidelijk dat de overgang een warmtevoorziening zonder aardgas in bestaande wijken meer maatwerk vraagt dan oorspronkelijk gedacht. Is dat maatwerk er niet, dan duurt de overgang langer.
Verschillen
Dat komt onder andere door grote verschillen tussen woningen en ook in de bereidheid en de mogelijkheden van de bewoners om mee te doen. Ook ontbreken er standaard methodes om de kosten te verdelen, en zijn risico’s en verantwoordelijkheden vaak onduidelijk. Als sommige bewoners nog niet aangesloten willen worden op een warmtenet is soms nog een gasnet nodig, wat kostbaar is.
De proeftuinen leverden veel lessen op, waarvoor ze ook bedoeld waren. Maar het is moeilijk om die ervaringen in andere wijken toe te passen. Een taai probleem is bijvoorbeeld een beperkte betrokkenheid van bewoners, of zelfs weerstand. Voor veel alternatieven voor aardgas (zoals restwarmte, geothermie, elektrisch of waterstof) moeten namelijk ín het huis maatregelen worden genomen. Ook is soms niet meteen duidelijk welke alternatieven in de toekomst de beste zullen zijn.
Structurele problemen
De hoogste drempels naar ‘aardgasvrij’ zijn structurele problemen die bijvoorbeeld liggen op het vlak van wetgeving, zoals Europese aanbestedingsregels of de nog onvoltooide Warmtewet 2. Gemeenten zelf hebben ook moeite om voldoende kennis, kunde en tijd te organiseren, om de benodigde nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. En er ontbreekt nog een breed gedragen ‘verhaal’ over nut en noodzaak van een aardgasvrije woonomgeving, waardoor minder steun in de wijken ontstaat.
Rijk aan zet
PBL concludeert dat de rijksoverheid nu aan zet is om de genoemde structurele problemen op te lossen. Zo moeten gemeentes betere mogelijkheden krijgen om kennis, kunde, tijd en menskracht te organiseren, om de regie te kunnen nemen. Ook moeten de gemeenten in staat zijn om bewoners goed te betrekken. De verdeling van kosten en risico’s vraagt ook om keuzes van het rijk.
Bron: Klimaatakkoord
Reacties
Pim
17 maart 2021 om 16.53 uur
De structurele problemen liggen niet bij de wetgeving of Europese regelgeving. Laten we eerst onder ons eigen hemd kijken, dan zien we wat we missen. Vaardigheid en kunde bij overheid en politiek. Praters zijn het. Eerst moeten we van het Groningsgas. Een ronde verder moeten we van het aardgas af en weer later van al het gas. Dan wordt de vergissing gezien en gaan we naar het biologisch- en waterstofgas. En nog later wordt iedere warmtehalm aangegrepen als tijdelijk alternatief. Iedere gemeente of streek zijn eigen onderzoek laten doen leidt tot versnippering zonder resultaat. Overheid, neem de tijd, maar neem de leiding en kom met een alternatief. Van alles een beetje is ook vernieuwend, maar dan gericht. Laat stilstaande molens( zijn er veel) die hun energie niet kwijt kunnen, doordraaien voor waterstofgas(gratis?). Dit kan 24 uur en transport is daarna eenvoudig, het kan in die streek gebruikt worden en is de productie groot, dan kan die wijk of dorp over op waterstof. Onthoudt één ding, gastransport is het goedkoopste en een CV-ketel heeft een rendement van 97%, wat niet gemeten kan worden bij welke verbranding dan ook.
Sjaak
16 maart 2021 om 20.22 uur
vergeet de negatieve afschrijving van het gasnet niet en de zeer hoge investering op het elektriciteitsnet. daarnaast zijn de "handjes " er ook niet
Jean Bakker
16 maart 2021 om 18.03 uur
Waterstof door gasleidingen leidt tot minder kosten voor de consument en tot minder ruimtevretende oplossingen zoals buffervat en hybride WP naast een ketel) waarvoor in veel huizen geen ruimte beschikbaar is, Een miljarden voordeel is m.i. hergebruik van het in EU unieke gasnet. Hierdoor hoeft de straat niet twee mal open nl. bij eruit halen vh gasnet en het verzwaren van het E-net en/of het aanleggen van een Warmtenet. Als we de elektrificatie (windmolens en zon-PV) kunnen versnellen m.n. op de Noordzee en de Waterstof productie in vml. gasbellen kunnen opslaan zijn we innovatief bezig tegen uiteindelijk m.i,. de laagste kosten. Wel is verdergaande kostendaling nodig van Elektrolyzers ofwel de kosten van een kg Waterstof . Hierop wordt inmiddels volop ingezet. Laten we evt. tot de tijd van Waterstof ketels volop inzetten op Hybride oplossingen zodat het gasverbruik in NL-woningen kan halveren. Daarna zsm de tweede slag naar H2 als energiedrager en opslagmiddel.
Marnix Vlot
16 maart 2021 om 16.00 uur
Het is in ieder geval duidelijk dat dit niet heel snel kan met de oplossingen die nu op de plank liggen. Warmtenetten blijven matig geaccepteerd, Warmtepompen moeten nog heel wat innovatie-slagjes maken. Vooral het volledig op peil brengen van de schil van huizen naar een hoge norm is heel duur - daarin moeten we compromissen accepteren. Toch zijn er steeds meer gevallen waarbij het wel lukt voor redelijke bedragen. Die moeten beter bekeken worden.
boris.kozareff@telenet.be
16 maart 2021 om 15.42 uur
Het idee van NL om wijken gasvrij te maken is een directe aanslag op het huishoudbudget van de bewoners. Vergelijk de KWh prijs van aardgas en van elektriciteit en je beseft meteen dat de kostprijs van het energieverbruik tot driemaal toe hoger zal uitkomen. Waterstof is een ecologisch goed alternatief, maar het moet ook via elektro worden opgewekt. De zeer hoge materiaal-en installatiekosten komen er dan nog bovenop. Waanzin! Lobbywerk op de nek van de burger! ing. Boris Kozareff