Student Elias en z’n installateurs bouwden ’s werelds allersnelste auto op zonne-energie
Achttien studenten van de Technische Universiteit Delft hebben geschiedenis geschreven. Ze bouwden ’s werelds allersnelste auto op zonne-energie. Hun Nuna 13 legde ruim drieduizend kilometer dwars door Australië af in slechts vijf dagen tijd. Daarmee wonnen ze glansrijk de prestigieuze World Solar Challenge. Teamleider Elias Wawoe: “Dit is meer dan een wedstrijd. Ooit wil ik een duurzame uitvinding doen die de installatiewereld voorgoed verandert.”
Het levensverhaal van Elias Wawoe leest als een jongensboek. Als kind zag hij de beroemde World Solar Race op het jeugdjournaal. Bij het zien van al die futuristische zonneauto’s was Elias meteen verkocht. Dit wilde hij later ook. Dit jaar werd zijn droom werkelijkheid, want in augustus was Elias de teamleider van Nuna 13 die goud won in Australië.
“Dit is zo ongelofelijk gaaf,” jubelt de 22-jarige student uit Den Haag. “Meer dan een jaar lang hebben we aan de meest aerodynamische auto gesleuteld. Ultralicht en met een ijzervrije motor. Op de wagen hebben we zes vierkante meter silicium-zonnecellen geïnstalleerd. Dat zijn zeer breekbare zonnecellen. Als je er met je vinger ook maar iets te hard op drukt, zijn ze kapot. Maar ze zijn dertig procent efficiënter dan de cellen in gewone zonnepanelen.”
De Nuna 13 van Elias en z’n team had nóg een geheim wapen: een uitschuifbare en draaibare vin. “We wisten dat het in Australië flink kan waaien. We hebben ons daarom laten inspireren door de zeilsport. De vin zet zijwind om in extra snelheid. Het werkt net als bij een vliegtuigvleugel. Bij zijwind ontstaat er een drukverschil op de vin. Dat zorgt voor een duwende kracht naar voren. Zo voeren we letterlijk mee op de wind en bereikten topsnelheden van maar liefst 130 kilometer per uur. Dit snufje innovatie heeft fantastisch uitgepakt. We hebben al onze tegenstanders, van technische universiteiten van over de hele wereld, achter ons gelaten. Hoe blij en trots ik ben? Nou, op een schaal van 1 tot 10 geef ik het een 11!,” lacht Elias met een glimlach van oor tot oor.
Teamleider Elias liet tijdens de race niets aan het toeval over. Zo reden in Australië niet alleen weersdeskundigen en monteurs in konvooi mee met Nuna 13, een speciale taak was er voor de teamgenoten in de wagen die vóór de Delftse zonneauto uit reed. “Zij controleerden of onze Nuna veilig over het asfalt kon zoeven,” verklaart Elias. “Het is Australië, dus er wordt geregeld een overstekende kangoeroe aangereden. Die haalden onze teamgenoten dan gauw van de weg, zodat we niet hoefden te remmen of zelfs op dat dode beest zouden knallen.”
De World Solar Race is meer dan een wedstrijd tussen technische universiteiten. “We hebben niet alleen een zonneauto gebouwd, we werken vooral ook aan de toekomst van mobiliteit en transitie,” vertelt Elias. “Iedereen die aan deze race meedoet, is ambitieus. Meerdere oud-deelnemers hebben later baanbrekende uitvindingen gedaan. Lex Hoefsloot bijvoorbeeld is de bedenker van de wereldberoemde Lightyear-auto. Ik hoop dat ik zelf ook ooit iets mag uitvinden dat de techniek- en installatiewereld ten goede verandert. Ik ga werken aan een duurzaam project dat echt impact maakt. Ik wil graag de wereld een beetje mooier maken.
