Sneeuw legt isolatielekken bloot
Geplaatst op 04 maart 2019 door Redactie
We moesten er ook dit jaar weer eventjes op wachten. De winter. Na een enkel sneeuwdagje in december werd het in de loop van januari allemaal wat serieuzer met de kou. De schaatskoorts nam uiteraard snel toe en na een paar nachtjes stevige vorst werd de eerste marathon op natuurijs gereden. De eer viel opnieuw te beurt aan de ijsvereniging van Haaksbergen. Echte ijsmeesters daar, dat kan niet anders. Ook elders werd geschaatst en zoals dat meestal gaat, ook nu kwam het hier en daar tot een nat pak. Dan moet je bij thuiskomst wel hopen dat de verwarming het doet.
Het koudere weer kan een mooie testcase zijn voor de verwarming. Doet het warmtenet dat wat is beloofd? Of zit men er juist op de koudste dagen van het jaar killetjes bij? En de warmtepomp? Is die goed gedimensioneerd op de woning of levert die alleen voldoende warmte als de winter het laat afweten? Een goede isolatie is dan wel een belangrijke voorwaarde. Al dan niet met mechanische ventilatie met warmteterugwinning.
Met behulp van infraroodbeelden kan goed worden gemeten hoe goed een woning is geïsoleerd. Maar soms helpt de natuur een handje. Als er sneeuw ligt kan met name het dak goed worden gecontroleerd op lekken in de isolatie. Bij een oudere woning zonder of met gebrekkige isolatie is de sneeuw het eerst gesmolten. Interessanter zijn de huizen waar men wel isolatie heeft aangebracht. Soms zie je dan dat de sneeuw netjes op het dak blijft liggen maar dat bijvoorbeeld in een strook rondom de schoorsteen de sneeuw wel weg is. Mocht de schoorsteen gebruikt worden, bijvoorbeeld voor een open haard of een pellet kachel, dan is de sneeuw gesmolten vanwege de warme schoorsteen. Maar wordt de schoorsteen niet gebruikt en is de sneeuw toch weg, dan is er wat anders aan de hand. Dan sluit de dakisolatie toch niet helemaal naadloos aan op de schoorsteen. Daken met een opmerkelijk smeltpatroon in de sneeuw wijzen soms ook op een niet juist uitgevoerde verbouwing of uitbouw. De sneeuw op mijn dak bleef keurig netjes liggen en dat mocht ook wel, want de uitwendig aangebrachte dakisolatie, anderhalf jaar geleden, was een fikse kostenpost.
Intussen wordt er in de politiek nog steeds stevig onderhandeld over het klimaatakkoord. Ook dat wordt uiteraard een fikse kostenpost. Maar niets doen is geen optie en gaat op termijn zelfs nog meer kosten. Voor de wereld en ook voor ons. Wel is het zinvol en rechtvaardig om goed te kijken hoe de lasten worden verdeeld. Het beste principe is uiteindelijk toch: de vervuiler betaalt. In de praktijk betekent dat een lastenverzwaring voor veel vormen van industrie en transport. Maar ook voor huiseigenaren die in een slecht geïsoleerd huis wonen. Als het duurder wordt om CO2 uit te stoten, loont het eerder om energiebesparende maatregelen te nemen.
Er wacht ons dus een enorme opgave ten aanzien van het beter isoleren van het bestaande woningbestand, als ook het verduurzamen van elektrotechniek en klimaatbeheersing (verwarming en eventueel ook koeling, zeker met het oog op hetere zomers). Dat draait uit op een enorme vracht werk voor de branche de komende decennia. En dus ook het opleiden van bestaand en nieuw vak personeel. Want de veranderingen in de techniek gaan sneller dan ooit. Bijblijven qua vakkennis is een hele opgave!
Reacties
Meijer
19 maart 2023 om 10.24 uur
Geïsoleerd schuin dak is de sneeuw toch eerder verdwenen als bij een niet geïsoleerd dak.