Digiscepsis, twitter maakt bitter
Geplaatst op 21 maart 2018 door Redactie
Evgeny Morozov, Manfred Spitzer, Joost Ector, Sidney Vollmer, Willem Alexander.
Wat hebben deze namen met elkaar? Digiscepsis is het antwoord. Oh, hoezo? What’s that?
Inderdaad een bepaalde mate van afkeer van WhatsApp past daar bij.
Toen ik een boekrecensie schreef, na het lezen van het leerzame boek ‘On/Off’ van afgekickt digi-addict Sidney Vollmer, toen kwam bij mij de analogie naar boven met Euroscepsis. Vanaf het Verdrag van Rome, op 25 maart 1957, hebben we bijna een halve eeuw heilig geloofd in de voordelen van één Europa. Langzamerhand ging dat tegen beter weten in.
Het woord Euroscepsis is vervolgens ontstaan. Wil elke Euroscepticus de EU afschaffen, terug naar de situatie van de periode van de Europese ‘wereld’oorlogen? Nee toch?
Maar we geloven niet meer in het alom zaligmakende van de Europese Unie.
We zijn de nadelen gaan zien. De Eurocrisis voedde het gevoel het sterkst. Wat Pim Fortuin zaliger lang tevoren had voorspeld gebeurde, de mediterrane landen dreigden ‘ons’ mee te sleuren in hun onverantwoord financieel gedrag. We hadden te zeer vertrouwd op de ratio en het geweten van anderen. We hadden mechanismen gebouwd die uitgingen van de goedheid van de mens.
Edoch, kijk nu eens, strakke regelgeving en –handhaving blijkt het probleem, nee niet op te lossen, maar zeker wel in te dammen. Euroscepsis blijft en dat is maar goed ook. Intussen genieten we, met mate, van de zegeningen van Europa.
Wetenschapper en publicist Evgeny Morozov, geboren in Belarus en via Bulgarije en Berlijn terechtgekomen in de VS waar hij ondermeer is verbonden aan Stanford University, publiceerde al in 2011 zijn boek ‘The Dark Side of Internet Freedom’. Het was een eerste afrekening met zijn onvoorwaardelijke cybergeloof. De Duitse hoogleraar psychiatrie Manfred Spitzer schreef over ‘Digitale dementie’, hoe we met digitale middelen ons verstand en geheugen kapot maken. Dat boek verscheen in 2012.
Via top keynote speaker Joost Ector, tijdens onze eigen FHI conferentie over gebouwautomatisering, Bits, Bricks & Behaviour, kwam het wel heel dichtbij. De toparchitect, gespecialiseerd in gebouwen voor kennisinstituten, gelooft in technologie en vooruitgang, maar ‘hoe vinden we alternatieven voor het gedwongen Faustiaans verbond met de duivel die ons afhankelijk maakt van zijn algoritmes?’
Over Sidney Vollmer en Willem Alexander is te lezen in de boekrecensie in de januari-editie van FHI branchemagazine Signalement, www.fhi.nl. ‘Twitter maakt bitter’, weet u nog? Vollmer schrijft over ‘digitalisme’. Dat is volgens Vollmer een ‘mentale aandoening’, ‘geloof dat er voor elk analoog probleem een digitale opossing is’, ‘de gedachte dat autonomie en kracht van het individu ondergeschikt is aan de digitale vaart der volken’, ‘dat individuen zich maar moeten schikken naar wat digitale innovators voor ons in petto hebben’, ‘de idee dat de wetgever dit niet tegen zou kunnen of moeten houden’, ‘want zo gaat het nu eenmaal’.
Nee, we gaan geen kind met het badwater weggooien. Maar nu wel eerst dat kind redden, want het heeft al vies water binnengekregen. Neem de digiscepsis trend serieus!