Smartification = homo sapiens²

Geplaatst op 28 juli 2017 door Redactie

Een technologie ondernemer sprak over een ‘penisverlenger’ toen hij het had over de wens van zijn verkopers om een ‘autotelefoon’ te hebben. Toen, In de jaren ’90, betekende dat een grote antenne op het dak en iedereen kon zien dat je er één had, egostrelend.

Ik heb het al eens eerder verkondigd, met onze technologie doen we niet veel anders dan onszelf namaken, klonen, of toch op z’n minst verlengstukken maken van ons eigen lichaam. Meest sprekende voorbeeld is nog steeds dat het uiterlijk van een auto, vooral het front, altijd de trekken heeft van een menselijk gezicht.

Bij de ‘smartification’ van onze omgeving, van de hele maatschappij, is al hetzelfde aan de hand en misschien wel extremer. Met smartification bedoel ik hier onder andere alles wat te maken heeft met Internet of Things, of Everything, met datacenters, met de Cloud, Fog, en Edge computing. Ken je die termen nog niet allemaal? Twee minuten googlen en je bent weer helemaal bij.

In een workshop van het FHI Gebouwautomatiseringscluster SmartLabs legde Patrick Wolfs van Dell EMC uit hoe het zit. Aan de Edge, de rand van het systeem, zijn het de sensoren die data genereren. Onze zintuigen doen indrukken op, oneindig veel. In de technologie noemen we dat ‘big data’. Met alleen die data, met alleen indrukken, kun je niets. Het is een grote brij. Die moet eerst geordend worden, de data moet worden gefilterd, in de Fog, de mist. Dat doet ons zenuwstelsel.

De gefilterde data gaat naar de Cloud, om informatie te kunnen gaan delen. Via onze hersenen worden gefilterde indrukken omgezet in verhalen. Met die verhalen kunnen we aan de slag, met elkaar spreken, elkaar gaan beïnvloeden, gedrag bepalen.

Herken je dat? Meet- regel- en besturingstechniek heette dat ooit. Die korte woordjes, Edge, Fog, Cloud, dat werkt toch makkelijker en die woordjes worden internationaal begrepen. Hoewel, begrepen… Vaak gaat het gebruik ervan niet verder dan de functie van die antenne op de auto, dikdoenerij.

Niettemin, het is altijd goed en nuttig en het kan uitwassen voorkomen als we de analogie en de samenhang tussen techniek, technologie en de mens als sociaal wezen blijven zien en herkennen.
Als we beseffen dat we niet anders doen dan onszelf namaken, verlengstukken creëren van onze menselijke eigenschappen , dan krijgen we misschien ook wat sneller in de gaten dat al onze menselijke fouten en tekortkomingen terugkomen in de technologie.

De laatste tijd wordt hierover veel gepubliceerd, opvallend vaak door geleerde vrouwen. Ik zal de tientallen boeken hier niet opnoemen. Ze gaan over effecten van technologie als armoede, honger, klimaatverandering, socialmediaverslaving, …

Maar toch hè, het is niet helemaal waar. Ja wel dat we onszelf namaken, maar niet dat al onze fouten doorwerken. Machines en robots maken immers geen fouten. Ze herhalen hoogstens voordurend de fouten die hun ontwerpers maakten. Ik herinner me de slechte naam die de autofabrikant Bayerische MotorWerke had in de periode dat hun fabrieken anders dan de concurrenten nog geen gerobotiseerde productielijn had. Ik reed toen zelf in zo’n auto van het merk dat bovenaan het lijstje stond van meeste ‘pech onderweg’.

Technologie is in zichzelf nooit slecht. De ellende is dat het mensen zijn die er mee werken. En mensen zijn geneigd te veel te gaan vertrouwen op alles wat intrinsiek goed is. Het blijft een vorm van jalousie.

Reageren

Vul de gegevens in en uw naam en reactie zullen op de website worden getoond. Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
Dero-Uitgevers gaan zorgvuldig om met uw persoonsgegevens.
Bekijk het privacy statement