De digitale gebouwen staan er al

Geplaatst op 09 februari 2016 door Redactie

Per 1 januari 2016 is de ‘Meldplicht Datalekken’ van kracht. Elke organisatie die op een of andere wijze gegevensbestanden beheert waarin identiteitsgegevens van personen zijn opgenomen, is vanaf die datum verplicht iedere inbreuk op zijn bestanden te melden bij de overheid, op straffe van hoge boetes!

Weer zo’n wet waarvan je je afvraagt hoe de politiek en de overheid ooit denken de naleving te kunnen controleren.
Ziedaar het dilemma van onze digitale wereld. Tijdens de Nationale Conferentie Gebouw Automatisering, begin november 2015, kwam het heel pregnant over de bühne. Keynote speakers van Cisco, Deloitte, Microsoft, Plantronics en de TU Eindhoven rolden over elkaar heen om duidelijk te maken wat er allemaal staat te gebeuren in de wereld van The Internet of Everything. Ronduit verontrustend. Lees ook het boek ‘Het Digitale Proletariaat ‘ van Hans Schnitzler maar eens….

‘Furutologenpraat, ver van ons bed’ denken veel bedrijven uit de vastgoedwereld. O ja? Wat bleek uit de andere vijftig verhalen tijdens de conferentie? Het is er overal al in gebouwen. Overal hangen camera’s gekoppeld aan databases. Overal registreren sensoren allerlei variabelen die beïnvloed worden door menselijk gedrag en dus analyse van dat gedrag mogelijk maken. Hoe kunnen we anders het klimaat in een gebouw adequaat regelen, energie-efficiënt opereren, toegangscontrole uitoefenen? Dat willen we toch allemaal?

Ladingen data worden verzameld in ziekenhuizen. Je omgeving zodanig beïnvloeden dat je in een kantoortuin ongestoord kunt werken en telefoneren, dat regel je op basis van geluidsarchitectuur, via sensoren en gedragsprofielen. Moderne ouderenzorg met een hoge kwaliteit van leven, ook boven de 75 jaar? Onbestaanbaar zonder datasystemen met gegevens van mensen.

De vraag is niet langer óf we big data gaan toepassen. Het is al overal aanwezig. De kwestie is hoe we er mee omgaan en wie welke verantwoordelijkheid heeft en neemt.

Het voorbeeld dat Roel van Rijsewijk van Deloitte schetste al in april tijdens het FHI federatiecongres: Vier mensen zitten in een zelfsturende auto. Een kind steekt onverwachts de weg over. De auto moet kiezen; met de vier inzittenden tegen een boom of het kind overrijden. Leggen we de keuzeverantwoordelijkheid bij de programmeur van de zelfrijdende auto???

We kunnen er letterlijk niet omheen. Het probleem is er al en we lossen het niet op met een wetje over meldingsplicht datalekken. De vraag is al helemaal of wetgeving hier oplossingen biedt.

Twee dingen. De problematiek moet hoog op de agenda bij zowel bedrijven als overheden en maatschappelijke organisaties. Ten tweede, en daar kunnen we vandaag mee beginnen, we moeten zorgen dat de mensen die digitale systemen bouwen en beheren competent zijn en daar naar betaald krijgen. Dat besef ontbreekt nog steeds in de wereld van installatie en bouw. Het gaat hier niet meer om ‘installatie’werk, maar om ICT hardware/software systeemarchitectuur. Uit de voorbereiding van de opleiding voor systeemarchitect gebouwautomatiserin,g blijkt hoe nauw dat luistert. De FHI-brancheorganisatie voor gebouwautomatisering en TVVL werken hier samen hard aan. Als het maar niet weer gaat als zo vaak in de installatie en bouw: het woord wordt omarmd, maar vervolgens blijft iedereen opereren zoals hij altijd al deed. We noemen het nu systeem architectuur, maar we blijven houtje touwtje aanrotzooien zonder kennis van zaken.

Ja, dan vráág je enerzijds om strenge wetgeving en blijf je anderzijds de markt zodanig op het verkeerde been zetten, dat de potentie van de technologie er nooit uit komt en elke investering er één te veel is. Wat een mooi vooruitzicht in het nieuwe jaar, dat we kunnen constateren dat de conferentie van november de hele keten op het goede spoor heeft gezet en dat er dit jaar een passend vervolg komt.