Regeerakkoord

Geplaatst op 17 juni 2024 door Redactie

Dat was voor duurzame doeners en koplopers ongetwijfeld even slikken toen de plannen van het nieuwe regeerakkoord bekend werden gemaakt. Sowieso kwam het woord klimaatverandering vrijwel niet voor in het niet heel lijvige epistel. En dat in een meimaand die zeldzaam zacht verliep (min of meer recordwarm) maar ook weer kletsnat was op veel plekken. Beelden van wateroverlast waren zeer geregeld in het nieuws.

Piekbuien komen steeds vaker voor. Met de huidige opwarming (in ons land inmiddels tenminste 2 graden) kan de hoeveelheid neerslag tijdens een bui al zo’n 20 tot 40% hoger uitkomen dan 50 jaar geleden. Aan dit nieuwe klimaat moeten we ons dus heel serieus aanpassen anders loopt de schade door extreem weer wel heel erg in de papieren in de komende decennia. Maar pleisters plakken wordt onbetaalbaar als we de oorzaak van toenemende overlast niet wegnemen. Die oorzaak is bekend maar blijkt bij de nieuwe regering toch nog steeds niet echt door te zijn gedrongen.

Over klimaatadaptatie wordt wel gesproken maar tegelijkertijd het maximale doen om verdere opwarming te voorkomen, dat blijkt toch een brug te ver te zijn. Een onderzoeker van TNO becijferde, dat de klimaatwinst van elektrisch rijden die we inmiddels hebben gehaald, door de onzinnige maatregel om weer 130 km/u te rijden meteen te niet wordt gedaan. Stimuleringsmaatregelen om de opmars van elektrische voertuigen te continueren, worden afgeschaft. De ‘rode’ (goedkope) diesel komt terug voor onze boeren. Schiphol kan doorgroeien. En dan de warmtepomp.

De verplichte aanschaf van de (hybride) warmtepomp vanaf 2026 wordt ook weer terug gedraaid. Terwijl dat toch alles te maken heeft met het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. Of het voor de sector daadwerkelijk veel uitmaakt, dat de verplichte invoering wordt geschrapt, valt overigens te bezien. In de bouw is het toch al behoorlijk gemeengoed dat in goed geïsoleerde woningen geen gasketel maar een warmtepomp met vloerverwarming wordt geplaatst.

Niet alleen in eigen land zien we een veranderend politiek landschap waarin voor ambitieus natuur- en klimaatbeleid geen plaats lijkt te zijn. Ook in andere Europese landen en in de Europese Unie als geheel zien we een verschuiving naar rechts. En dan hebben we in november ook nog de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Ook daar kan een andere politieke wind opsteken met gevolgen voor het ingezette duurzame beleid in Amerika.

Ondertussen tikt de klimaatklok steeds sneller door. Ik ben, na de zeer natte en recordwarme lente, heel benieuwd wat de zomer voor ons in petto heeft. Misschien moet het dan maar het extreme weer zijn dat politieke leiders meer bij de les bepaalt. Te weinig doen om verdere opwarming te voorkomen is simpelweg geen verstandige optie. Veel doen om klimaatverandering af te remmen schept bovendien nieuwe kansen en veel nieuwe banen. Met techniek en innovatie kunnen we ons profileren. Dus het is mijn hoop, misschien tegen de klippen op, dat Nederland koploper en gidsland wordt op het gebied van duurzaamheid in de breedste zin van het woord!