Bouwen met CO2

Geplaatst op 14 maart 2024 door Redactie

De klimaattop van 2023 ligt alweer een paar maanden achter ons. Circa 80.000 bezoekers uit meer dan 100 landen bezochten de Verenigde Arabische Emiraten. Een oliestaat bij uitstek was gastheer van de 28e klimaattop en de voorzitter van de top was een ware oliesjeik. Er is veel onderhandeld maar over het succes van de top zijn de meningen verdeeld. Het aandeel hernieuwbare energie moet verdrievoudigen tot 2030. Dat klinkt ambitieus maar de groei in duurzame energie verliep ook voor de top al in een indrukwekkend tempo. Bindende afspraken over het uitfaseren van fossiele brandstoffen (olie, kolen en gas) bleven achterwege.

Er is een wereldwijde wetenschappelijke consensus dat we in het jaar 2050 op een netto uitstoot van 0 moeten uitkomen. Dat moeten we dus in de komende 26 jaar zien te halen. Op dit moment is de uitstoot van broeikasgassen min of meer gestabiliseerd op een torenhoog niveau van rond de 37 miljard ton per jaar. Maar het moet dus in een steile lijn naar beneden. Het is buitengewoon onwaarschijnlijk dat we het klimaatdoel in 2050 halen of benaderen.

Maar laten we optimistisch blijven. Stel dat we het wel halen en inderdaad over ruim 25 jaar netto niets meer uitstoten. Dan zou vanaf dat moment de concentratie aan broeikasgassen in de atmosfeer niet verder stijgen. Tegen die tijd zit de mondiale temperatuur naar verwachting ergens tussen 1,5 en 2 graden boven de pre-industriële waarde. Dat is te hoog. Klimaatwetenschappers zeiden al tijdens de top in Parijs (2015) dat de wereld maximaal 1,5 graad zou mogen opwarmen.

In het jaar 2023 zagen we wat een mondiale opwarming onder de 1,5 graad al aan weerextremen veroorzaakt. Wereldwijd en ook in eigen land. Denk bijvoorbeeld maar aan de extreme neerslag. Het was het natste jaar ooit gemeten. En niet alleen bij ons. Bovendien was het ook het warmste jaar. Zowel hier als wereldwijd.

In feite is het streven naar 0 uitstoot goed, maar we kunnen beter nog verder gaan door netto CO2 uit de atmosfeer te verwijderen. Dat zou op industriële wijze kunnen maar dat is duur en technisch complex. Maar het zou ook kunnen met behulp van groeiende gewassen.

Planten en bomen groeien door CO2 op te nemen en in ruil zuurstof terug te geven aan de lucht. Een bos legt CO2 vast. Er zijn boomsoorten die tientallen ton CO2 per hectare per jaar uit de lucht verwijderen. Bossen zijn onmisbaar als ecosysteem maar kunnen ook gebruikt worden voor bouwmateriaal. Voorwaarde is dat het niet ten koste gaat van natuur en biodiversiteit. Dus bij gebruik van hout moet het hout wel zijn geoogst op basis van duurzaam bosbeheer zoals vastgelegd in bijvoorbeeld FSC en PEFC standaarden.

Een houten huis kan wel 40 ton CO2 bevatten. Stel je voor als je 100.000 houten woningen oplevert. Dat snijdt hout! Hout is een voorbeeld van biobased bouw. Zeker voor isolatiemateriaal wordt steeds meer gebruik gemaakt van biobased grondstoffen als vlas, hennep, lisdodde en olifantsgras. Dat kan goed samengaan met nieuwe verdienmodellen voor onze boeren.

Ik ben bezig met een televisieserie over houtbouw, om de kansen en mogelijkheden, en voor(oor)delen en nadelen van houtbouw onder de aandacht te brengen. Ik hoop dat het programma, dat naar verwachting in het najaar op de buis komt, bijdraagt aan een versnelling van bouwen met CO2, voor een beter klimaat!