Breng de maakindustrie terug naar Nederland!
Geplaatst op 31 maart 2022 door Redactie
De globalisering heeft ons - Nederland, Europa - veel gebracht. Helaas ervaren we de keerzijde ervan de laatste tijd ook duidelijk: onze afhankelijkheid van anderen. Om deze minder te maken, is het verstandig onze maakindustrie zoveel mogelijk in eigen huis te houden of zelfs terug naar Nederland te brengen.
Twintig, dertig jaar geleden hebben we in Nederland de keuze gemaakt onze ‘maak-industrie’ uit te kleden en vooral elders (Midden-Oosten, Verre Oosten) in lagelonenlanden onder te brengen. Hoewel we ons altijd hebben gerealiseerd dat we door deze beslissing meer afhankelijk zouden worden, zagen we dit toch als een marginaal probleem. Wat vooral telde was de profijtelijke deal. Inmiddels krijgen we een andere rekening gepresenteerd en worden we door corona en Oekraïne geconfronteerd met peperdure grondstofprijzen, hoge energieprijzen en extreme vertragingen in levertijden.
Singapore
Wat het extra zuur maakt is dat Nederland nog best wat maakindustrie telt, denk bijvoorbeeld aan ASML. Maar ook deze Veldhovense chipmaker heeft door bovengenoemde ontwikkelingen haar toeleveranciers in de afgelopen jaren gevraagd de kosten te verlagen en dus hun productie in een lagelonenland onder te brengen. Wat minstens zo schrijnend is, is het feit dat we in Nederland ook nog eens bereid zijn om delen van onze maakindustrie te verkopen aan buitenlandse investeerders. Zo werd vorig jaar de High Tech Campus in Eindhoven aan het Singaporese staatsfonds GIC verkocht, ondanks een tegenbod van de gemeente Eindhoven en de Stichting Brainport. Deze twee partijen vonden de campus te belangrijk voor de innovatie van Nederland en wilden niet dat het bij investeerders 'op grote afstand' terecht zou komen.
Drijfveer
Toch ging ook deze verkoop gewoon door. Wat bezielt ons dit te doen? Is er een gebrek aan liquiditeit in Nederland? De gigantische investeringen die we in de afgelopen twee jaar hebben gedaan om de coronacrisis te bestrijden doen anders vermoeden, net als de sommen geld die we nu overhebben om ons opeens minder afhankelijk te maken van Russisch gas. Dus een tekort aan geld is niet de issue, wat dan wel? De behoefte eraan? De geschiedenis heeft al vaker bewezen dat geld als drijfveer de verkeerde keuze is; dat ervaren we nu wederom.
Onze branche!
Is het inmiddels te laat? Nee, zolang we maar bereid zijn te investeren in onze maakindustrie. Laten we daarbij de focus leggen op het maken van halffabricaten, met een hoog technisch kennisniveau. Daar zijn we goed in, daar hebben we de specialisten voor. Maar wat heeft dit alles te maken met onze branche, vraagt u zich nu misschien af. Alles, want ook in onze sector neemt technologische innovatie en databeheer steeds meer een vlucht en zijn onze producten en systemen afhankelijk van chips. En als die er niet zijn - of steeds duurder worden - heeft dat zijn effect op onze bedrijven. Een negatief effect, wel te verstaan.