Elk ongeval is een leermoment
Geplaatst op 21 januari 2022 door Redactie
Begin vorige maand is een monteur van ons bedrijf overleden na zwaar hersenletsel, als gevolg van een val van een balkon. Een afschuwelijke tragedie die ons allen enorm heeft geraakt. Sindsdien ben ik vooral met deze vraag bezig: doen wij er echt alles aan om dit soort rampen te voorkomen? Hoewel een antwoord altijd lastig blijft, ligt de focus weer op waar die behoort te liggen: de veiligheid van onze medewerkers.
Het bedroevende ongeluk vond plaats tijdens werkzaamheden aan een nieuwbouwflat. Onze medewerker stond op het balkon; voor hem stond een steiger. Daartussen was een valbeveiliging geplaatst. Ten minste, daar gaan we vanuit. Maar omdat de medewerker na zijn val niet meer bij kennis is geweest - en niemand het ongeluk heeft gezien - weten we niet precies wat er gebeurd is. Uiteraard wordt dit inmiddels onderzocht.
Veiligheidshelm
Vooralsnog tasten we in het duister en zijn we door deze tragedie weer eens keihard met de neuzen op de feiten gedrukt: onze werkomgeving brengt risico’s met zich mee. Daarom hoort veiligheid op de bouwplaats - en op kantoor - ‘top of mind’ te zijn: altijd en overal. Om die reden zijn we continu bezig onze medewerkers te instrueren, maar ook om ze te beschermen tegen allerlei gevaren. Zo voorzien we hen van de juiste materialen en de juiste kleding, zoals een veiligheidshelm. De eerlijkheid gebiedt mij echter te zeggen dat onze helmen niet met bandjes om de kin zijn uitgerust: ze worden dus los gedragen en bieden primair letsel beperkende bescherming tegen stoten. Niet tegen vallen.
Routineus
Elk ongeval is een leermoment, zeker ook dit droevige bedrijfsongeval. Daarom hebben we de veiligheid op onze bouwplaatsen nog eens nauwgezet onderzocht en onderzoeken we nu de inzet van veiligheidshelmen met een bandje om de kin. We willen - en moeten - er namelijk alles aan doen om ervoor te zorgen dat onze medewerkers ’s avonds weer gezond en blij thuiskomen. Tegelijkertijd realiseer ik mij dat we blijkbaar dit soort incidenten nodig hebben om nog scherper naar een onderwerp als veiligheid op de bouwplaats te kijken. Dat is treurig, maar misschien ook logisch: de bouwplaats is ons dagelijkse werkterrein, in zo’n routineuze omgeving voel je je al gauw thuis en dus veilig. Ook al ben je dat niet, zomaar.
Waarschuwing!
Daarom probeer ik deze noodlottige tragedie ook als een wake-up call te zien. Voor ons, maar in feite ook voor u. Stel uzelf de vraag: doet u het maximale? Is bij u de bouwplaats veilig? Zijn uw medewerkers optimaal beschermd tegen een val of struikeling? In hoeverre is er op uw bouwplaats kans dat medewerkers bekneld raken of geraakt worden? Een ongeluk zit namelijk in een klein hoekje. In een verdraaid klein hoekje. Daar zijn we onlangs weer op pijnlijke wijze mee geconfronteerd.
Reacties
Robbert Onstenk
8 februari 2022 om 08.08 uur
Wat een tragedie voor nabestaanden en Homij. Ik heb de betreffende monteur zelf een paar keer ontmoet. Vrolijke kerel en was enthousiast met fietsen tijdens limburgsmooiste. Sterkte Antonio
Rob Harms
8 februari 2022 om 07.52 uur
Antonio. Verschrikkelijk. Zeker als je er alles aan doet van toolbox meetings en het beschikbaar stellen van de benodigde middelen. Toch gaat het soms mis. ( dat blijft je je leven bij ) We moeten alert blijven en een groot compliment dat je dit soort nare berichten toch onder de aandacht brengt.
Arend Katan
25 januari 2022 om 18.35 uur
Sterkte Antonio ook aan de collega’s. Goed dat jullie hier zo open mee omgaan.
Leen Brouwer
25 januari 2022 om 18.22 uur
Tja, dat blijft altijd de vraag. Maar hoeveel je er ook aan doet als werkgever, de werknemer heeft soms toch zo zijn eigen ideeën. En daar kun je weinig aan doen als werkgever of zoals ik als veiligheidskundige. Tenzij je naast de werknemer staat. Ik verbaas me over in het werk goed beveiligde werknemers die thuis risicosporten beoefenen.