Get off of my cloud
Geplaatst op 31 december 2021 door Redactie
The Rolling Stones, 1965, de follow up single na (I can’t get no) Satisfaction. “Don’t hang around ‘cause two ‘s a crowd, get off of my cloud”
Het is 2022, iedereen is in de cloud; voor velen een roze wolk. Dankzij de cloud ontdekken technologen voortdurend nieuwe wondere mogelijkheden. Massa’s consumenten, druk met allerlei apps en social media en gaming, zitten op die wolk. ‘Kijk eens hoe makkelijk. Kijk es wat ik allemaal kan. Zorg je wel dat je aan staat?’ Organisaties en overheden zijn net zo verslaafd geraakt, wellicht gemaakt.
De term ‘roze wolk’ staat voor verlies van zicht op de harde werkelijkheid. Die werkelijkheid manifesteert zich vroeg of laat en dat doet dan pijn.
Een groeiend aantal publicisten, wetenschappers en beleidsanalisten waarschuwt en denkt na over wat er mis gaat en anders kan. En ja, gelukkig ook mensen in de techniek, in de technologie, werken aan cloud-, internetvrije digitale systemen. Het IoT, Internet of Things kan plaats maken voor TooI, Things out of Internet.
Maria Genova waarschuwde op Radio 1 voor het onnodig gebruik van ‘slimme apparaten’, naar aanleiding van de publicatie van haar boek ‘What the Hack’. Sappige voorbeelden staan op www.OnlineSlim.nl, de veterstrikapp!
Hans Schnitzler werd in het Nederlands Dagblad bevraagd naar aanleiding van zijn essay ‘Wij nihilisten’. Hij ontmaskert de Silicon Valley intellectuelen die singulariteit willen bewerkstelligen door de hele mensheid verslaafd te maken aan wereldwijde dataverzameling. Griezelig, maar als we ‘religieuze of humanistische waarden opniew doordenken en toepassen’, dan durven we de vraag stellen in hoeverre technologie die onze gemakszucht bevredigt ten koste mag gaan van betrokkenheid van mensen op elkaar.
Sander Heijne en Hendrik Noten schreven in hun boek ‘Fantoomgroei’ over het verschijnsel dat we steeds harder werken voor steeds minder. De roze wolk heeft het zicht ontnomen op de problemen op de arbeidsmarkt, voorheen ‘het sociale vraagstuk’, op de woningmarktproblematiek, eertijds ‘de volkshuisvesting’, de kinderopvang, ooit ‘de opvoeding’, of ‘het gezin’.
En nu is daar het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, over kunstmatige intelligentie. “Stimuleer ‘AI-wijsheid’ bij het grote publiek. Iedere burger moet kunnen inzien welke algoritmes wat doen met zijn of haar data”. “Menselijke controle op ongewenste uitkomsten van logaritmes”, bepleit WRR voorzitter professor Corien Prins. Laat de zelfsturende auto niet via de cloud beslissen of hij de bestuurder laat sterven tegen een boom danwel het overstekende kind verplettert.
Intussen hebben we als bedrijven, in de installatiewereld en elders, een eigen verantwoordelijkheid. Uit concurrentie- of businessmodeloverwegingen is er de verleiding om achter de complexiteit van technologie weg te kruipen. De klant niet vermoeien met wat onder de motorkap zit, als het maar werkt, zeggen we dan. Al die kleine lettertjes, die hoef je niet te lezen volgens de verzekeringsagent.
Er gebeurt iets binnen de technologie: een draadloos sensornetwerk dat alle verlichtings- lucht- en klimaatinstallaties bestuurt in een groot gebouwencomplex, volledig los van de cloud. Decentrale gedistribueerde besturing die meetgegevens meteen omzet naar regelen. Inloggen overbodig. Het gebeurt bij Tripolis-Park in Amsterdam, het begin van andersom denken en doen.
De roze mist van volledige controle over gezondheid en het wereldwijde klimaat zal ooit verdampen. Laten we voorkomen dat complotdenkers het primaat van kritiek op singulariteit kapen. Het complotdenken zit zelf veel te dicht bij die gevaarlijke filosofie.