Obstakels uit de weg ruimen!
Geplaatst op 15 november 2021 door Redactie
We bouwen te weinig nieuwe woningen in Nederland. Diverse redenen liggen daaraan ten grondslag. De huidige manier waarop we dit soort projecten aanbesteden, is er een van. Door alle ontwerp- en uitvoeringsrisico’s bij de aannemer en installateur te leggen, is er vanuit deze sectoren steeds minder animo voor dergelijke bouwprojecten. En trekt de woningzoekende dus aan het kortste einde.
Het woningtekort in ons land blijft onverminderd hoog: rond de 300.000. De belangrijkste oorzaak: we bouwen te weinig. Bovendien is het tempo - ondanks de voortdurende druk vanuit de overheid - te laag. Deels zijn de overheden daar zelf schuldig aan: de besluitvorming rondom het bepalen - en beschikbaar stellen - van bouwgrond, duurt veel te lang. Maar ook het continue personeelstekort in de bouw-, en installatiewereld, vormt een belangrijke bottleneck. Daarnaast is er het nijpende tekort aan bouwmaterialen. De wereldwijde schaarste aan grondstoffen - maar ook bijvoorbeeld aan microchips - zorgt indirect voor vertraging, maar ook voor stijgende prijzen en dus voor omvangrijke risico’s. Risico’s die de laatste tijd nog groter zijn geworden, door corona en vanwege de toenemende energieprijzen.
Russisch roulette
Vooralsnog - in onze traditionele manier van aanbesteden - leggen we deze risico’s vooral bij de aannemer en installateur. Op basis van het wensenlijstje van de opdrachtgever, maken zij een calculatie en geven ze een vaste prijs. Deze is veelal gebaseerd op allerlei ‘aannames’ over toekomstige ontwikkelingen rondom de beschikbaarheid en het prijsniveau van personeel, materialen en energie. In een economisch stabiele situatie, zullen deze aannames vaak reëel zijn. Maar in een tijd van krapte op de arbeidsmarkt, materiaaltekorten, stijgende energieprijzen en een nog immer aanwezige pandemie, is een prijs afgeven tot het einde van een project - op basis van aannames - als het spelen van Russisch roulette: vroeg of laat kost dit iemand zijn kop!
Openboek
Bovenstaande verklaart waarom vooral grotere aannemers en installateurs de laatste tijd huiverig zijn met het inschrijven op omvangrijke bouwprojecten: de risico’s zijn hen te groot. Hoe terecht deze visie ook is, dit gaat ten koste van de realisatie van grootschalige woningbouwprojecten. Daarom pleit ik voor een andere manier van aanbesteden: een met meer transparantie. Een openboek-systeem waarbij informatie, maar ook rendementen en risico’s over en weer worden gedeeld: eerlijk, open en controleerbaar. Waarom mag de andere partij niet weten welk winstpercentage jij calculeert? Door open kaart te spelen, maak je de ander deelgenoot van de situatie en dus van het gezamenlijke project. Bovendien heeft een openboek-systeem nog een ander voordeel: het maakt een einde aan dat unheimische gevoel dat we allemaal hebben dat de ander ons met zijn prijs (toch ‘n beetje) besodemietert. Door transparant te zijn, bied je de ander meer dan uitsluitend jouw blauwe ogen.
Obstakels
En nog belangrijker, je biedt op deze manier woningzoekenden perspectief op hun toekomst. Omdat een dak boven je hoofd tot de eerste levensbehoefte behoort, is het onze verantwoordelijkheid om tempo te maken. En dus … om obstakels uit de weg te ruimen.
Reacties
Rob Harms
22 november 2021 om 22.58 uur
Beste Antonio Naar mate we ouder worden hoe beter wij het zien. Chapeau. Echter onze generatie gaat het niet realiseren. De aanzet moeten we geven en laat de generatie na ons het maken. Letterlijk. Maar dan zullen wet en regelgeving uit hun verstikkende greep gehaald moeten worden. Meer techneuten in de politiek????